«Κάτι»

Κάτι κυλάει μέσα μου,

βαθύ και απροσδιόριστο.

Σαν τους δείκτες του Χρόνου

που τρέχουν άφοβοι

στου κόσμου τις στοές.

Με κυνηγά, άβολο στη σκέψη.

Ανόθευτο, ανύπαρκτο,

μα ζωντανό σαν τα κύτταρά μου.

Δεν ξέρω, το κοιτώ.

Ξένο και άσχημο.

Μα είναι εδώ,

ζωντανό, ζωντανό.

Ω ψυχή μου θλιβερή,

μονάχη είσαι τώρα.

Στου κόσμου τις ανάγκες

δε μπορείς,

κουτσή να συνοδεύεις αγκαλιές.