Monday, July 15, 2013

Αντανακλάσεις

Η αντανάκλαση του Τώρα
Η αντανάκλαση στο τζάμι είναι ισχνή και άσχημη, είναι  αόρατη.
Είναι η στιγμή εκείνη της συνειδητοποίησης, της άχαρης απελευθέρωσης από το Τώρα.
Είναι ίσως και η ουσία του παρόντος.
Κάθε κινούμενη εικόνα είναι μέρος του μυαλού σου.
Είναι κομμάτι της καθημερινότητας που γρήγορα γίνεται βωβή.
Και όμως το χρώμα και η λάμψη δεν ισούται με όσα υποσχέθηκε η Άνοιξη.
Όλα χλωμά και γκρίζα, μέσα από μία καλογυαλισμένη κίτρινη κουρτίνα.
Και οι ήχοι από το πικάπ γρατζουνούν τη Σιωπή.
Αντανακλούν με τρόμο την ξεχασμένη νιότη.
Όπως οι τοίχοι όταν κλαις, όπως τα πατώματα όταν γιορτάζεις την απουσία.
Πως όμως να συνεχίσεις να τρέχεις γυμνός;
Πώς να νικήσεις την καθαρή συνείδηση;
Δεν μπορείς πια να περπατάς σε στεγνές επιθυμίες.
Και οι αναμνήσεις καίνε το παρόν σου.
Μήπως ήρθε η ώρα να κοιτάξεις τις αντανακλάσεις του Τώρα;
Ίσως τότε να μην χρειάζεται να γιορτάζεις το ψέμα και την ασχήμια.
Ίσως τότε μάθεις να αναγνωρίζεις την Αλήθεια μέσα από την φθορά του Χρόνου και του Έρωτα.

Τότε θα σου πω μετά από χρόνια, «καλωσόρισες».