Manley Beach

Τι ωραία Κυριακή η προηγούμενη… η καλή μέρα τελικά από το πρωί φαίνεται όπως λέει και ο σοφός λαός. Τα σχέδιά μου ήταν τα εξής: να ζήσω και εγώ λίγο τη χαρά της θάλασσας και του καλοκαιριού, που τόσο απότομα εγκατέλειψα τον περασμένο Ιούλιο. Και τι καλύτερο από το να επισκεφτείς μία παραλία; Αυτό λοιπόν κάναμε και εμείς την προηγούμενη Κυριακή με τις φίλτατες κυρίες Saira, Gaia και Χριστίνα.

Αφού λοιπόν προλάβαμε στο τσαφ το φέρυ που θα μας ταξίδευε στην απέναντι όχθη, ονόματι Manley Beach και αφού βγάλαμε άπειρες φωτογραφίες η μία την άλλη, φτάσαμε στον πολυπόθητο προορισμό μας.

Η πρώτη εντύπωση: απερίγραπτη. Η αλήθεια είναι ότι το συγκεκριμένο μέρος είναι ιδιαιτέρως τουριστικό και παντού υπήρχε κόσμος – όχι μόνο τουρίστες όπως εμείς – αλλά και ντόπιοι. Παρόλα αυτά σε έκανε να νιώθεις ότι βρίσκεσαι στην καρδιά του καλοκαιριού. Η αίσθηση που μου προκάλεσε αυτό το μέρος ήταν λίγο πολύ σαν την πολυαγαπημένη  Χαλκιδική. Η παραλία στο τέλος του δρόμου με τα άπειρα μαγαζιά – μαγιώ και τουριστικά φυσικά -  και τα πανέμορφα, μαγαζιά με φαγητό, καφέ και ποτό για τους πιο τολμηρούς.

Όσο για την παραλία; Το τοπίο απλά μαγευτικό. Βέβαια δύσκολα κολυμπάς σε τέτοια νερά, καθώς μόνο επαγγελματίες σέρφερς τα καταφέρνουν! Ο λόγος; Τα δίμετρα κύματα και το απερίγραπτο κρύο! Παρόλα αυτά ήταν απολαυστική εμπειρία… να νιώθεις την άμμο μέσα στα δάχτυλα των ποδιών σου και ο ήλιος σαν κολλητός σου να σε χαϊδεύει από ψηλά με τις ζεστές του ηλιαχτίδες σαν χάδια φιλικά. Ηρεμία και γαλήνη. Ό, τι ακριβώς χρειάζεσαι για να τελειώσει μία εβδομάδα γεμάτη στρες και κούραση.

Έτσι πέρασε λοιπόν μία  φθινοπωρινή Κυριακή σαν όλες τις άλλες… με λίγο ηλιοβασίλεμα, καλή παρέα, ζεστό φαγητό και δροσερό αεράκι σε μία παραλία όχι τόσο κοινή για τα μέρη μας, αλλά τόσο μαγευτική και όμορφη ακόμη και για τα δεδομένα της Αυστραλίας. Τώρα αναμονή για τις παραδεισένιες παραλίες με τα καταγάλανα νερά και τη χρυσή άμμο στα τέλη του Σεπτέμβρη, όταν δηλαδή εσείς ακόμη θα γράφετε (μπουχαχα!!!) Να δω τότε τις φάτσες σας όταν θα ανεβάζω φωτογραφίες με παραλίες, μαγιώ και θεούς σέρφερ! Όπως υπέφερα και εγώ τον Ιούλιο εδώ στα κρύα! Θα πάρω το αίμα μου πίσω!! Σας φιλώ. 

Vicky Griva Photography ©