Γιατί τρέχει με
τόση ταχύτητα ο χρόνος;
Γιατί γεμίζει
την ζωή με άδειες σκέψεις;
Γιατί προχωρά
και δεν κοιτά ποτέ του πίσω;
Σε μας που μείναμε
να τον κοιτάμε αφηρημένα;
Γιατί να ορίζει
και να ωρύεται;
Γιατί να ζαλίζει
με φωνές;
Γιατί και πως
το τώρα του τρομάζει το μετά μας;
Αυτών που
γλύτωσαν, μα όχι όσων υποφέρουν.
Γιατί όμως,
κυρίως αυτό το όμως, να πονά;