Κάποια στιγμή ακόμη και η πιο
σθεναρή ψυχή κουράζεται. Ακόμη και ο πιο ‘δυνατός’ τα παρατάει. Αφού βέβαια
έχει προσπαθήσει για το καλύτερο. Αφού έχει πει ‘Ναι τουλάχιστον προσπάθησα’.
Και κάποιες φορές είναι και σωστότερο να σταματάς. Να ξεκουράζεσαι. Ακόμη και
από το αέναο κυνηγητό να ανακαλύψεις τον εαυτό σου και τις κρυμμένες
δυνατότητές του.
Σταμάτα λοιπόν να κουράζεσαι
χωρίς λόγο και να τρέχεις ψυχικά και σωματικά να προλάβεις αυτά που δεν
υπάρχουν. Κάντο για σένα αλλά κυρίως για αυτούς που αγαπάς. Δε θέλουν να σε
βλέπουν να κουράζεσαι άκοπα. Γιατί έτσι χάνεις τον εαυτό σου, αλλάζεις και εσύ
μαζί με τα δεδομένα που καθημερινά αλλάζουν. Αλλάζεις και χάνεσαι, και ο
αρχικός σου αγνός σκοπός γίνεται σχέδιο των άλλων. Οι δικές σου απογοητεύσεις γίνονται τροφή για αυτούς που θέλουν να σε
δουν να υποφέρεις. Για αυτούς που θέλουν να κάνουν τον κόσμο να πει ‘Ναι έχετε
δίκιο, εσείς μόνο έχετε δίκιο’. Να ελέγχουν τις μάζες και να υποκινούν γνώμες.
Έμμεσα και άμεσα. Με φερέφωνα και φασίστες, που τώρα θεωρούνται σωστότεροι
γιατί απλά είναι μέλη της κυβέρνησης. Μίας κυβέρνησης χουντικής και
αντισυνταγματικής.
Αλλά δε θα μιλήσω για αυτούς, δεν
θα τους κάνω τη χάρη. Θα μιλήσω για τους άλλους, αυτούς που υποφέρουν επειδή
κάποιοι άλλοι τους κορόιδεψαν, επειδή κάποιοι άλλοι είχαν περισσότερο μυαλό και
δύναμη. Δεν είναι θύματα. Απλά κορόιδα, που κοροϊδεύουν και τους ίδιους τους
εαυτούς τους. Τι κρίμα. Και νόμιζα ότι θα άλλαζε κάτι. Ότι κάποιοι έχουν
ξυπνήσει. Μα πόσο υπνωτισμένοι είμαστε από το χαζοκούτι και τις κατευθυνόμενες
ειδήσεις; Γιατί αφήνουμε τους εαυτούς μας να βυθιστούμε και άλλο σε αυτόν το
βούρκο και να τα δεχόμαστε όλα; Φτάνει πια.
Έχω τρέξει και εγώ τα χιλιόμετρά
μου, έχω κοροϊδευτεί και εγώ από αυτούς που νομίζουν ότι μόνο αυτοί ξέρουν τι
είναι σωστό για μένα. Έχω δει την αδικία και το φτύσιμο στα μούτρα. Έχω κάνει
και εγώ λάθη, έχω προσπαθήσει άσκοπα. Το μόνο που αντιλαμβάνομαι λοιπόν, είναι
ότι μας αξίζει να είμαστε σε αυτήν την κατάσταση, όπως αξίζει και την Ευρωπαϊκή
Ιερά Εξέταση να καταρρεύσει, μαζί της και εμείς. Απαιτείται αναδιάρθρωση – όχι
τους χρέους – αλλά του εαυτού μας. Να αντιληφθούμε την πηγή του προβλήματος και
να πορευτούμε μόνοι μας πια. Τίποτα δε λύνεται αν κυριαρχούν οι τραπεζίτες και
οι χρηματιστές. Ας φαγωθούν μόνοι τους. Εγώ αυτή τη φορά δε θα συμμετάσχω. Μόνο
θα τρέξω να σωθώ και θα σταματήσω να προσπαθώ για αυτούς που απλά δεν αξίζουν
ούτε να τους φτύσεις.
